Genesis is het eerste boek in de Bijbel. Dat maakt het tot een heel bijzonder boek, en wel om een aantal redenen.

Allereerst omdat de meeste begrippen uit de Bijbel er voor het eerst voorkomen. Dat ligt voor de hand, maar ook de samenhang waarin ze gebruikt worden is belangrijk. Neem het woord liefde. Als Abraham zijn zoon moet offeren, gaat het om de zoon die hij liefheeft. Daarmee krijgt liefde al direct de diepe inhoud die het later in de Bijbel heeft.

Dit voorbeeld brengt ons bij de tweede reden. Het offer van Isaak wijst op het offer van die andere Zoon, de Heer Jezus Christus. Ook andere personen zijn voorbeelden (typen) van Christus, zoals Adam, Abel, Melchizedek en Jozef.

Vervolgens komen diverse begrippen uit Genesis terug in het boek Openbaring: de schepping, de boom des levens, de regenboog, enz. Wat God begint gaat Hij helemaal voltooien volgens Zijn eigen plannen. Het gedrag van mensen verandert dit niet. God zal Zijn doel bereiken. Dat doel is dat Christus regeert op deze aarde, dat Israël het centrum van zegen en regering is en dat alle vijanden aan Christus onderworpen zijn.
Het boek Openbaring laat duidelijk zien dat dit zal gebeuren.

Het is ook opmerkelijk dat in Genesis vijf groepen broers worden beschreven. We willen in deze avonden nadenken over het grote belang van hun levensbeschrijvingen. Het gaat namelijk niet alleen om historisch betrouwbare informatie en het feit dat we uit hun levens de nodige lessen kunnen trekken voor ons eigen geloofsleven.
Dat is belangrijk en uiterst waardevol, maar er is meer!
De hele mensheid is verdeeld volgens de nakomelingen die uit deze broers zijn voortgekomen. Dit zal blijven zolang de eerste schepping bestaat, dus tot aan het eind van het Messiaanse rijk.